Bugün kaybetmişiz Anıl kardeşimizi. Ne denilebilir ki. Konuşalacak o kadar şey varken bile, o kadar mutlu mesut eve gelinmiş 100.post için özel bir resim, güzel cümleler düşünülürken,duyduğum anda insanın tüylerini diken diken eden ve içindeki o mutluluğu fısss diye söndüren bir haber. Hiç hoşlanmam insanların hastalıklarını konuşmayı, dinlemeyi,anlatmayı belki de insanların hemen eski haline döneceğini düşünmemdemdir. Çoğu zaman olmuyor işte . Bize; tüm yardım edenlere,Ultraslan ve GS camiasına ve ailesine başsağlığı ,KOCA ADAM a Allah dan huzur ve rahmet dilemek kalıyor....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder