Dün bayramın 1. günü herkes ev ziyareti falan fistan, Ankaranın en yoğun caddelerinde bile 3-5 kişilik asker kalabalıklarından başka birşey yok. Evde yanlız olmanın da getirdiği rahatlıkla saat 11 civarı şeker toplamaya çıkan çocuklar tarafından uyandırılıyorum yoksa kalkacak halimiz yok.
Neyse annane ziyareti olmazsa olmaz.Akşama doğru ramazandan çıkmış arkadaş bünyeleri ile güzel bir cila,eğlence,6 da eve giriş ve bayramın 2. günü saat 15 sularında uyanıp, hometown ımıza dönüş.
Bu arada ne yazık ki özet görüntüleriyle yetindiğim Arsenal-Porto maçı dışında hiçbir Şampiyonlar ligi maçını takip edememiş olmanın garip duygusu da üzerimde duruyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder