Konyaspor un başarıları ya da başarısızlıkları için daha güzel bir deyim bulunazmazdı heralde. Bu takımı izlerken içimden böğürme,kusma ne bileyim kalkıp başka birşeyler yapma isteği geliyor. O kadar takım izledim, takip ettim hani çoğunun ilk 11 ini de sayamasam da hepsinin bir hikayesi var olmuşdur. Mesela bu seneki lig 17. Kocaelispor ve Taner Gülleri. Konyaspor da ise 03-04 sezonundan beri devamlı olarak süper ligde oynamalarına rağmen ne kadro sayarım ne de bir hikayelerini anlatabilirim. Tek anlatabileceğim stadında denetim yaptığımız olur heralde. O gün de görmüşdüm zaten bu olayı. Adamlar bilet,yayın ,sponsor sene başı ne alıyorlarsa hemen bir kadro kuruyorlar ,gelirleri giderlere fitleyip 6 senedir olduğu gibi 10 maç galibiyet barajının altına düşmeden 10-11-12 maç kazanarak 40 küsür puan ile lige tutunuyorlar. Bu 6 senedeki skorlarına bakdım ,lige çıkdıkları sezonun 10 sonrasında ise 11,12,12,10 galibiyet almışlar ve bu 6 sezon boyunca 1 kez bile 4 maçlık galibiyet serisi yakalayamamışlar. Bitirdikleri 5 süper lig sezonunda biri hariç hepsinde sadece bir kez olmak üzere 3 maçlık galibiyet serisi almışlar. Yani ne kamuoyunu kendilerine hayran bırakan bir performans ne de 'Vay be Konya ya bak,adamlar çatır çatır top oynuyorlar 'dedirten bir futbol. Dediğim gibi adamları izlerken bayılasım geliyor. Trabzon maçını izlemedim ama BJK maçında yine aynı şeyleri yaşamıştım. Maç 0-0 bitmişti. Ve şu an kadrolarında aklımdan kalan kaleci Jefferson,Serhat Akın , Fahri Tatan bir de Eskişehirden almışlar sandığım sonra başka bir Poljak olduğunu öğrendiğim futbolcu var. Uzatmaya gerek yok .Düş artık Konya ,bizim için forman için,arman için düşşşş...
1 yorum:
Kına yak amın oğlu.
Yorum Gönder