Yaklaşık 15 ayı geçmişim blogda. Bazı blogcu arkadaşlar gibi bende bazen bu diyarlardan çekip gitmek bir daha yazmamak istedim. Sonra 'amannn canım zaten kim ilgileniyor ki blogunla otur oturduğun yerde sonra canın sıkılınca yine yazarsın' diyerek devam ettim. Ve bugün 400. blogumu şu anda sizinle paylaşıyorum.
Aceto Bülent Demirlenk abimizden aldığımız ilhamı ve can sıkıntısı ile geçen yaz aylarını doldurma amacıyla girdiğim dünyanın içinde bugün 400. postuna ulaşması benim açımdan tek kelimeyle mükemmel. Fakat bundan sonrası daha önemli gibi geliyor bana. Bugüne kadar nasıl kendi düşüncelerimiz için savaşımızı açıp savaşta yenilsek bile dürüstlüğümüz kazandıysa bundan sonraki 400ler 500 ler 1000lerde de sizlere dürüstlüğümle ulaşmaya çalışacağım. Ne günlük kaygılar ne mahalle baskısı etkin olacak bundan sonrada, ne düşünüyorsam onu kelimelere dökmeye çalışacağım ve tek dileğim sizlerle kurduğum bu güzel iletişimin sonsuza dek sürmesi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder